qeyri-əsli

qeyri-əsli
прил. ложный, недействительный. Qeyri-əsli diftonqlar лингв. ложные дифтонги

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "qeyri-əsli" в других словарях:

  • küləşli — sif. 1. Küləşi olan. Hətəm dayı . . küləşli taxıl yerlərinə baxırdı. M. C.. 2. Küləşlə örtülmüş, küləş qoyulmuş yaxud küləşlə doldurulmuş. Küləşli çardaq. – Çaydan sonra yatışdıq. Mən də qeyri dustaqlar tək içi küləşli döşək üstə uzandım. C. M..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • həyyula — ə. əsli y. 1) qədim fəlsəfədə: ilk maddə; materiya, cisim; 2) xəyal, vahimə, xəyalat; 3) m. qeyri adi, əcaib …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • orijinal — <yun.> 1. is. Bir yazının, şəklin və s. nin əsli (surət qarşılığı). Portretin orijinalı. Kitabın orijinalı. // Başqa dilə tərcümə üçün əsas olan mətn, başqa dilə tərcümə olunan mətnin əsli. Tərcümənin orijinala yaxınlığı. // Mətbəədə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sün’i — ə. 1) saxta, uydurma, qeyri təbii; 2) əsli olmayan; qoyma, qeyri təbii …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • vulqar — sif. <əsli lat.> 1. Həddən artıq sadələşdirilərək (bəsitləşdirilərək) təhrif edilmiş; bayağı, qaba. Vulqar materializm – XIX əsrin 50 60 cı illərində Almaniyada meydana gəlmiş xırda burjua fəlsəfi cərəyanı. Vulqar materialistlər fikrin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əcaib — sif. <ər.> 1. Çox qəribə, çox təəccüblü, qeyri adi, görünməmiş. <Kərəm:> Yolda bir əcaib milçək görmüşəm, onu sizə sazla deyəcəyəm. «Əsli və Kərəm». Əcaib məxluqat görünürdü: kimi buynuzlu və at ayaqlı idi, bəzisi yarıöküz, yarıadam… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • düşmək — f. 1. Öz ağırlığının təsiri ilə yerə enmək, yuxarıdan aşağıya enmək, tökülmək. Göydən üç alma düşdü. . . (nağılların sonu). Paraşütlə düşmə. Qayadan dərəyə iri daşlar düşürdü. – Bu zaman bir bomba düşür uzağa; Dalğa vurub onu sərir torpağa. M. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yalan — is. Aldatmaq məqsədi ilə deyilən əsilsiz söz (doğru, gerçək ziddi). Yalan söyləmək. – Surxay öz yalanından utanıb qıpqırmızı oldu. M. Hüs.. Yalan danışmaq – yalançılıq etmək, doğru söyləməmək, danışarkən həqiqəti gizlətmək. <Kişi:> Bütün… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bədzat — f. və ə. qeyri qanuni doğulan; 2) m. əsli kökü məlum olmayan; 3) m. dəcəl, nadinc …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»